Jumat, 13 Juni 2008

mlarat?? yo ora dadi sumelang..


“alhamdulillah.. aku sih nduwe konco mlarat”

kalimat sederhana yang nongol di window im-ku pagi ini, seneng juga baca tulisan ini.. hasil karya dari kakak ketiga.. lha gimana ga sama-sama mlarat?? mau ngutang kok sama orang yang duitnya tinggal 35 ribu dan sudah longak longok nyari ”korban”siapa yang bisa kasih utangan..

sebenernya kalo dipikir-pikir, mau disebut mlarat gimana?? lha wong ga punya uang masih punya temen yang bisa ngutangin, ga punya kosan masih bisa numpang ke kosan temen, ga bisa beli makan juga masih bisa ngebon sama konco ”mbayare ”sesuk” wae yo??” (ga juelas "sesuk"nya kapan), ga punya rokok buat diisep tinggal bilang ”bos, rokokmu endhi?”, ga punya sabun-odol-shampo, ya tinggal mak nclemut tak usahlah itu yang namanya bilang-bilang, kalaupun sampe ga punya baju juga, toh masih bisa “ngembat” baju di kamar sebelah..

ya itulah sisi-sisi unik dari yang namanya ”urip”, seandainya saja kita bisa bersyukur dan bener-bener ikhlas dengan apa yang kita miliki, maka ga aneh kalo orang yang mlarat duit lan mlarat bondho masih bisa senyum-senyum seakan tak punya beban hidup (senyum-senyum disini bukan gara-gara itu otak agak sliwer lho).. tapi ya bisa juga orang yang sugih mblegedhu lan bojone akeh tur ayu-ayu, eee... kerjaannya cuma prengat-prengut, ga taunya ujung-ujungnya kena stroke dan cuma bisa ngowoh neng kursi roda..

makane jadi orang itu lebih baik “narimo ing pandhum”, ora usah aneh-aneh lan ora usah nganeh-anehi.. lha wong urip kuwi wis ono sing ngatur, udah ada yang ngurusin dan sudah ada yang tahu apa yang terbaik buat semua yang hidup di dunia ini.. baru kalo punya sesuatu yang “lebih”, wajib dibanyakin tuh usaha.. ga ada salahnya tho kalo kita ingin sesuatu yang lebih karena memang kita punya kemampuan tuk meraihnya.. lha wong juga sing nggawe ndonya lan manungso iki nggak bakalan ngasih komisi buat orang yang cuma plonga-plongo, cuma nunggu rejeki lan jodoh jatuh dari pohon..

lha intine.. yo wis ben mlarat bondho, sing penting isih akeh "konco" lan ora mlarat ati lan agama.. tansah instrospeksi diri, ati2 lan waspodo nglakoni urip.. lan siji meneh, gelem nerimo nek nglakoni salah lan wani njaluk ngapuro.. ati tentrem, urip tentrem.. awet enom lan nggantheng.. lha golek bojo meneh yo ora susah.. haha... urip tentrem neng ndonya, nek modar mlebu suargo-loka.. amien..

Tidak ada komentar: